Sander van Walsum schrijft in het redactionele commentaar over motoren. Hij slaat daarbij hier en daar de plank mis. Bijvoorbeeld: als er al een verschil is in het toelaatbare geluidsniveau, dan zit dat zeker niet in verschillen tussen de merken. Hoogstens in de leeftijd van de motor. Vroeger waren de geluidseisen niet zo streng als nu. Alleen gaan motorfietsen veel langer mee dan auto’s, dus zijn er vrij veel motoren die aan de eisen van “hun tijd” voldoen en toch vrij luidruchtig zijn. Daar is niets aan te doen. Er rijden echter ook veel nieuwe motoren rond met vrijwel open uitlaten. De berijders daarvan kunnen allemaal daarvoor aangepakt worden. Maar dat moet dan wel gebeuren.
Hij schrijft ook: “voor veel motorrijders is lawaai een wezenlijk onderdeel van hun hobby”. Ik weet niet voor welk percentage motorrijders dat geldt, maar niet voor mij.
Verder stelt hij: “Alleen motorrijders die staande worden gehouden omdat ze te hard hebben gereden, kunnen ook worden beboet voor overtreding van de geluidslimiet – gesteld dat de politie dat kan registreren.” Onzin. Staande houden voor een “gewone controle”, de uitlaten controleren en eventueel een geluidsmeting. Maar dat moet dan wel gebeuren.
Ik rij op een motor uit 2008 met originele uitlaten. Een zeer beschaafd geluidsniveau dus. Ik voel me dus een beetje geschoffeerd door het commentaar van Van Walsum.
